გაზეთი „ბრძოლა“ იყო საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის საზღვარგარეთული ბიუროს ყოველთვიური ორგანო, რომლიც გამოდიოდა პარიზში. 1926 წლის აგვისტოს #14 ნომერში, აჯანყების ორი წლისთავის აღსანიშნავად, დაბეჭდილია მცირე მოსაგონარი სტატია ცნობილი პოეტის დავით ქარცივაძის შესახებ.
დავით ქარცივაძე (დ. მეჩონგურე)
დ. ქარცივაძე დაიბადა 1881 წელს. მიიღო სამხედრო განათლება.
როცა 1905 წლის რევოლუცია დაიწყო, ის სარიყამიშში ასრულებდა პორუჩიკის თანამდებობას.
ამ დროს ის უკვე სოციალ-დემოკრატიულ პარტიას ეკუთვნოდა. მან აიღო შვებულება და გამოემგზავრა
საქართველოში. აქ ის აქტიურათ ჩაება რევოლუციურ მოძრაობაში. დეკემბრის აჯანყების დროს
ის ითვლებოდა სამხედრო ხელმძღვანელათ დასავლეთ საქართველოში. ეს არაჩვეულებრივი მოვლენა
იყო. 1905 წ. ოფიცრობა მოძრაობას აშკარათ მტრობდა და მეფის მთავრობას ეკედლებოდა. ამიტომაც
იყო, როცა ხალხი დამარცხდა და ალიხანოვ-კრილოვებმა საქართველო აიკლეს, დათიკო შეიპყრეს
და მოუნდომეს გაუსამართლებლათ დახვრეტა. მხოლოდ გავლენიან პირთა ჩარევამ მეფის მოადგილის
წინაშე იხსნა იმხანათ ამ განსაცთელისაგან თავდადებული მებრძოლი. 1906 წ. ის გაასამართლეს
და გადაუწყვიტეს კატორღა. 1917 წ. რევოლუციამ ის გაანთავისუფლა ამ მძიმე სასჯელისაგან.
მას შემდეგ ის დაუბრუნდა სამშობლოს და აქ ასრულებდა სხვადასხვა მოვალეობას ქართულ ლაშქარში.
